Nagroda

Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza została ustanowiona przez Radę Miejską w Radomiu.

Organizatorem nagrody jest Prezydent Miasta Radomia.
Współorganizator: Muzeum Witolda Gombrowicza, oddział Muzeum Literatury.
Nagrodę w wysokości 40 000 złotych przyznaje Prezydent autorowi wybranemu przez Kapitułę Nagrody, za książkę wydaną w roku poprzedzającym daną edycję Nagrody. Fundatorem Nagrody jest Miasto Radom.
Prezydent Radomia powołał Kapitułę w składzie: Jerzy Jarzębski – przewodniczący, Ewa Graczyk, Anna Kałuża, Zofia Król, Zbigniew Kruszyński, Józef Olejniczak, Justyna Sobolewska. Sekretarzem Kapituły jest Tomasz Tyczyński.

Nagroda przyznawana jest za debiut, rozumiany jako pierwsza albo druga książka autora napisana prozą artystyczną (oczywiście w języku polskim).
Kapituła przyjęła taką szeroką definicję debiutu, by dać szansę także tym autorom, którzy wydając swoją pierwszą książkę, popełnili swoisty falstart. Historia literatury zna przypadki, gdy właściwym, wartościowym debiutem była druga książka, zaś o pierwszej i krytyka, i sam autor szybko zapominali. Zdarza się i tak, że nieudany, przedwczesny debiut zamyka drogę do literackiego sukcesu kolejnym, znacznie lepszym i ważniejszym książkom. Takich sytuacji chcielibyśmy uniknąć i stąd poszerzone, podwójne oko sieci, którą Kapituła wyławiać ma najwartościowsze nowe zjawiska w polskiej prozie.
Taka – rzec można, nawiązując do pasji Gombrowicza – szachowa definicja debiutu jest też nawiązaniem do biografii twórczej Witolda Gombrowicza. W jej polskim, przedwojennym okresie patron Nagrody opublikował właśnie dwie książki, a powstanie „Ferdydurke” to po części reakcja na krytyczne, nieprzychylne recenzje właściwego debiutu Gombrowicza.
Regulamin Nagrody nie wprowadza żadnych innych ograniczeń: jej laureatem może zostać każdy autor pierwszej albo drugiej książki napisanej prozą artystyczną, bez względu na wiek i wcześniejszy dorobek nieprozatorski.

Pierwsza edycja Nagrody odbyła się w 2016 roku, laureatami zostali: Weronika Murek („Uprawa roślin południowych metoda Miczurina”) i Maciej Hen („Solfatara”).

Druga edycja Nagrody odbyła się w 2017 roku, kapituła wskazała laureatkę: Annę Cieplak za książkę „Ma być czysto”.

Trzecia edycja Nagrody odbyła się w 2018 r., laureatem został Marcin Wicha za książkę „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”.

W czwartej edycji, zrealizowanej w 2019 roku, laureatką została Olga Hund za „Psy ras drobnych”. 

Piąta edycja, która odbywa się w wyjątkowym, 2020 roku, przebiega z nieco zmienionym trybem, nazwisko laureatki ogłoszono w internecie 22 września, została nią Barbara Sadurska za książkę „Mapa”, a festiwal „Opętani Literaturą” odbędzie się w listopadzie.

Mamy nadzieję, że nasza Nagroda stanie się istotnym wyróżnieniem, wskazującym najważniejsze nowe zjawiska w polskiej prozie. A przede wszystkim okaże się zachętą do czytania książek wybitnych, ale napisanych przez mniej znanych (na razie) autorów.